"Eg trur på mennesker som brenne. Det knitre djupt i de ei meining...."
Strofene er frå Vamp sin sang Savonarola, der teksten er skriven av Kolbein Falkeid.
Engasjerte menneske er flott. Menneske som brenn for noko, og som bidrar til nytte for fellesskapen, det har eg sansen for!
Menneske som kun har nok med seg sjøl, sitt og sine - skeptisk!
Men, ein kan vel ikkje vera engasjert i alt?
Sjøl ser eg på meg som ein engasjert person. Men det er eit stort, svart hol der, og fornuften seier eg burde skamma meg... Men eg klarer berre ikkje å bli engasjert i miljøvern! Det bit liksom ikkje på.
Nevner nokon ord som co2-avgift, global oppvarming, ja, då er eg avlogga i topplokket før setningen er ferdig.
Eg burde vel bry meg? Ja, sikkert det.
Allikevel har eg min eigen miljøkapanje, ein svært innsnevra ein, med logisk brist:
Eg legg igjen pappemballasjen i butikken når eg kjøper topakningar med Pampers-bleier! :)))
Ingen annan emballasje, berre denne.
Trur ikkje det er miljøhensyn som motiverar meg, det er nok heller det at papirdunken stadig vekk er full her i huset. For joda, sjølsagt kildesorterar me. Nokon har bestemt det.
Sånn, då har eg skrifta for det.
Kjøkkenutstyr for å lage barnemat: Hva trengs?
for én måned siden