Litt kvardagsfilosofi her: korleis merkar ei skarve husmor at det er ferie? Eller rettare sagt, ein merkar jo når resten av familien har ferie...., men kor, og i kva, ligg skilnaden for oss som berre
går rundt her heime?
Ferie er å gjere noko
anna, seier ein. Javel, då er det veldig sannsynleg at My har restferie til gode. ;)
Nok syting. Eg har det fint, og godt, og ein smule kaotisk innimellom.
Godset har blitt besøkt dette året òg. Og der treng ein ikkje gjera reint, og rause venner og familie inviterar på middag og tilbyr barnevakt og, og, og. På Godset er det faktisk koseleg å finna halvtomme kaffikoppar bak gardinene. Der sit me langs glaskarmane, i diverse sofaer, utan bord føre, men med glaskarm+flåger (fluer) bak ryggen. DET er sjarmerande det!
Dessutan har me ete
biologiske tomater. Heilt sant, dei seier så.
I tillegg har eg blitt teke for å vera kona til far min... (og hadde det ikkje vore for at personen som babla om det var svært dement, så hadde eg blitt botox-kunde sporenstreks!)
Elles har Mannen blitt informert om skilnaden på feriekoloni og arbeidsleir. He-he.
Og me har stått 1,5 time i bilkø med 3 stk bil-uvennlige barn i baksetet. Grunn til køen? -syndefloden på vestlandet/pytt i vegen som førte til kolonnekjøring. Same for meg om det heiter haustferie eller sommarferie.
Muligens har me òg vore i kontakt med eit stk spøkelse, men det er ei heilt anna historie.