VAKTBIKKJE

Er du søvnig nok, så går det fint an å sova på golvet foran ei sprinkelseng.

Neida, eg hadde ikkje madrass. Og klokka var 05.00.

Men "fangen" holdt seg på plass i det minste...

Vant eg kampen då? Kanskje uavgjort?

DÅP OG TÆRING, OG LITT OM KLATRING

Endeleg, litt sol på himmelen! Då får eg i det minste lufta 4 stk bunad til o`store Barnedåp i slutten av veka...

Jada, me døyper barna våre. Eg synes det er fint, og eg meinar noko med det.

Men ellers, alt det andre ein må ha klart til ein slik dag, pes..... Ok da, denne gongen kjøper me oss ut av situasjonen: middag og kaffi bestilt utomhus. -Så kan eg heller bruka logistikkevnene mine til å kle på, amma, huska. Håpar ingen er i slett lune den dagen!

Litt strek i rekninga at Mor sjøl har hatt feber i 4-5 dagar nå, skikkeleg tæring høyres det ut som på hosten. Kan ikkje erindra å ha hatt feber sidan eg var liten og fekk sitronbrus til medisin. Jaja, det kjem seg vel.

Ein annan strek i rekninga er at frk Frø, på mindre enn 2 år, har funne ut korleis ein klatrar or ei sprinkelseng, lydlaust! Stønn, egentlig ikkje noko problem ved legging, for då sovnar ho jo til slutt likevel, desto verre med oppvåkninga- sånn i 5-tida om morgonen. Kva skal eg gjera? Binda henne fast eller? -trur ikkje det, nei. Akk ja, babyen er iallefall av det fornuftige slaget, søv godt om natta gjer ho. :)

Jo, jo, nei, nei, me tutlar nå på, alle med sitt.

Kven veit, kanskje eg legg ut eit slikt serviettbilde neste måndag?

SLANKEKRIGEN

Som tidlegare nevnt held My på med touch up, all over. Det innebèr sulteforing, turgåing og snart: frisørbesøket. Mannen er vanlegvis ein småspist mann. Men aldri har eg sett han ete så mykje som han gjer når My er på slank! Her snakkar me ostar, brød og potet- i anmass. Trur han driv med eit slags høgkarbosystem. Eg driv med knekkebrød, og tomater, og vatn.

My blir sur når ho er svolten, på grensa mot aggressiv. Snøft!

I skrivande stund: Mann observert i sykkelbukse, innandørs-nede i bula si i kjellaren. Han syklar på ei slags rulle.....og ser på ein Tour de France-dvd, samtidig. Fasiken, han kjem til å bli tynnare enn meg!

Det skal vera sagt: han vil ha meg òg opp på den der rullesaken..... Hm. Kor plasserar ein dei der "selane" som er ein del av sykkelshortsen då? Direkte over ammeinnlegga? Eller kanskje lateralt for puppene, eller medialt?

Dersom eg havnar på sykkelrulla, nede i kjellaren, kan eg garantera at det skal bloggast! Tida vil visa.

SEPTEMBER

Dersom eg hadde vore poet, og skulle skrive eit kjend dikt om ein av årets månader, då ville eg valgt meg september.

September er god. I september er fint vèr ein rein bonus, ingen forhåpning om at det må vera sommar. September er langt vekke frå masete desember. September har avslappa skuldre.

To av mine beste venninner har fødselsdag i september, og mamma, og bror, og mormor- hadde.

September har lyng, og hortensia.

Forresten har me bryllaupsdag i dag, 3 år. Me huska det, begge to, i dag tidleg - fekk faktisk eit par minutt til å dela eit par setningar om alt som har skjedd dei siste tre åra. Ja, og så gav me presang til kvarandre.

Lærbryllaup heiter det visst etter tre år. Men det treng me ikkje filosofera meir over..

Vi kunde vart nån annanstans

Vi kunde gå åt var sitt håll

Då skulle månen ha en annan glans

och solen ha ett annat innehåll

och du vet att jag

väljer dig

och jag vet att du

väljer mig

jag vet jag väljer dig

varenda gång

varenda gång

Bo Kaspers Orkester

EIT TØRT INNLEGG

1. september 2011 -Då var det slutt på foreldrepermisjonen for denne gong -for forrige barn altså. Kaniner som me tilsynelatande er, så har me klart å skaffa oss meir barn i mellomtida. Dersom nokon skulle bli i tvil: alle 3 er hjarteleg velkomne i familien My. :-)

MEN, til opplysning, og kanskje litt til advarsel for andre, så skal du få høyra litt om systemet i landet:

Etter barn nummer 1 og barn nummer 2 har me vore så heldige i vår familie at eg kunne forlenga foreldrepermisjonen min eit halvtårstid, utan lønn.

For å ha rett til foreldrepengar må ein ha vore i jobb i 6 av dei siste 10 månadene. Den biffen fiksa me begge dei fyrste gongene.

Då tredjemann var på veg var eg altså framleis i ulønna permisjon. Men kanskje eg kunne rekka å vera i jobb i 6 mnd for å opparbeida meg rett til foreldrepengar? Dvs., for mitt vedkommande ville det ikkje vore mogleg å fungera i jobb pga ekstrem svangerskapskvalme. Men eg drøfta dette med arbeidsgjevar, ba om å få avbryta permisjonen, for så å gå direkte inn i ei sjukemelding. Då ville eg ha kunna opparbeida meg rett til foreldrepengar igjen, for barnet som var venta. Men sidan eg allereie hadde vore ei stund i ulønna permisjon, så hadde eg òg mista retten til sjukepengar. For å ha rett på sjukepengar fekk eg vita at ein må ha vore i lønna arbeid i 4 veker. Det var uaktuelt/ugjennomførbart for min del.

Slik var det med den saken.

Kva det endte med? - eingongsstønad, cirka 35 000 kroner utbetalt, i staden for nesten ei heil årsløn....

Og i og med at eg ikkje har rett på foreldrepengar denne gongen, så mista og Mannen sine rettar.

Eg bestemte meg tidleg for ikkje å dvela ved dette. Fakta kunne eg gjera lite med. Og pengar er som kjent ikkje alt.

Allikevel synes eg det er eitt eller anna som skurrar. Skatt har eg betalt meir eller mindre sidan eg var 18 år, og har på den måten bidratt til felleskassen. På den andre sida kan ein altså i teorien kun ha vore yrkesaktiv i 6 mnd og dermed få max utteljing når det gjeld desse kronene.

Akk ja. Me har både til salt i grauten, og til sukker i syltet. men litt irriterande er det, ørlitegrann