SKRAU OG NAN

Nok ein romantisk kveld for My og Mann! Denne gongen er det faktisk ikkje så langt frå sanninga.

mini-Frø er sånn cirka flink til å sova om kvelden. I den anledning, og i anledning min fødselsdag i går....., så skulle kjæresteparetMy ut og eta - på restaurant - om kvelden. O lykke!

Me tok buss og greier, inn til byen. Og begge gleda seg til å fullføra setningar og til å eta ein middag før han blei kald på tallerkenen. (Akk, denne småbarnsfasen altså.)

Rett så triveleg var det! Men det der med å fullføra eit måltid før maten blei kald, det trengte eg ikkje ha tenkt på på førehand. For det var slike pittesmå porsjonar ser du, cirka ein munnfull på kvar tallerk - og DET rakk jo aldri å bli kaldt før det var svelgt ned! Som du kanskje skjønar så var me på ein fin plass, med mange rettar. Du veit slike rettar som ofte er "lune" og "på ei seng av" noko. Eg skjøna ikkje halvparten av det kelnaren forklarte. Rett nok er eg ei jente frå Landet, men klarer meg relativt godt i urbane strøk. Allikevel: niksnullnada skjøna eg av kva det var me skulle eta. Men ein ting fekk eg med meg: det er in med skrau på maten (skrau: dialektord for skum. Såper som skrauar t.d, er gode såper). Så me åt skrau, både til middag og dessert, med ein eller annan smak. Trur forsyne meg det var skrau på ein av kvilerettane òg.

Den der vinpakken som fylgjer med ein mangerettars, den tok me ikkje. Sist gong, dvs for ca hundre år sidan, me hadde vinpakke så blei det så lystig at det var rett før både My og Mann stemde i med Tore Tang der blant kandelaberne......

Og eg er trass alt ei ammande kvinne. Nuvel, det viste seg då me kom heim at miniFrøet hadde testa ut NAN, på flaske! Har aldri skjedd i historia før, hadde berre sett det fram sånn i tilfelle.

Jaja, dei får ta seg ut, tenkte eg. Og det hadde dei forsyne meg gjort. Kjekt å ha ei god mormor. ;)